بازی وگفتار درمانی
اگر شما بیشتر والدین هستید، وقت زیادی را صرف کمک به فرزندتان میکنید تا یاد بگیرند چگونه طلسم کنند.
در حالی که بسیاری از ما این کار را انجام می دهند که کودک با صدای بلند حرف می زند، این امر تنها تا حدی کمک می کند تا کودک مهارت های نوشتاری و درک مطلب را در اختیار او قرار دهد.
بنابراین، به جای محدود کردن خودتان به یک زنبور عسل، این اشکال غیر کلامی آموزش را امتحان کنید:بازی های فلش کارت را برای کلمات املایی ایجاد کنیدشما می توانید یک مجموعه سریع از مرتبا با یک قلم و یک بسته کارت های شاخص ایجاد کنید و از روش های زیر برای آموزش املا، درک و مهارت مهارت استفاده کنید:برای تدریس املایی، یک سری از کلمات مناسب سن بر روی کارت های شاخص بنویسید.هر کلمه را با صدای بلند بخوانید و از کودک بخواهید که کلمه را در پشت کارت بنویسد. سپس می توانید املایی را با هم بررسی کنید.برای تدریس درک مطلب، تمام لغتکها را کنار بگذارید. سپس شما می توانید یک تعریف را با صدای بلند بخوانید و از فرزندتان بخواهید کارت را انتخاب کند که مطابق تعریف باشد.برای تدریس مهارت، کودک خود را با برخی از کاغذ ردیابی به جای فلش کارت قرار دهید. سپس او می تواند با یک مداد کلمه را ردیابی کند و سپس کارت را تلنگر کند تا کلمه را دوباره بدون هدایت تلفظ کند.یک بازی حافظه املایی ایجاد کنیدبرای این کار، شما می توانید دو مجموعه فلش کارت را با استفاده از کارت های شاخص سفید و رنگی ایجاد کنید.بر روی کارت های سفید، شما یک سری از کلمات مناسب سن بنویسید. در کارت های رنگی، تعریف مربوطه را بنویسید.برای بازی:
مرتبا مرتب کردن در یک الگوی شبکه صورت به سمت پایین. یک مجموعه سفید و یک مجموعه از کارت های رنگی وجود خواهد داشت.هر بازیکن می تواند یک کارت سفید و یک رنگ را انتخاب کند. اگر کلمه و تعریف مسابقه، بازیکن کارت را حفظ خواهد کرد. اگر نه، او آنها را جایگزین خواهد کرد.بازیکنان مجبور به استفاده از حافظه خود می شوند تا با هر تعداد کارت بازی کند. هنگامی که همه کارت ها رفته اند، بازیکن با بیشترین برد.
تکرار کلید یادگیری و حفظ درک مطلب است.گفتار درمانی چیست ؟
عمده ترین اختلالات گفتاری، عقب ماندگی ذهنی است که خود می تواند پایه گذار بسیاری از اختلالات دیگر باشد.
در بحث مشکل جسمی باید به نقیصه های کم شنوایی و ناشنوایی، کم بینایی یا نابینایی اشاره کرد. در سیستم شنیداری، بیان گفتار از طریق شنیدن حاصل می شود
که چنان چه اختلالی در این قسمت به وجود آید، تأخیر در رشد زبان و گفتار، قابل مشاهده است.
کودکانی که از سلامت فیزیکی و عاطفی برخوردارند، در تکلم، استقلال یافته تر از کودکانی اند که در خانواده های پر تنش زندگی می کنند.در این خانواده ها رشد حسی و حرکتی، با محدودیت پیش می رود زیرا زبان، نیاز به یک هماهنگی عصبی دارد و تأخیر در مهارت های حسی و حرکتی،
رشد گفتار را کُند و با مشکل روبه رو می سازد. در عملکرد گفتار، نقش هوش طبیعی را نباید نادیده گرفت؛ هوش می تواند شناخت نمادها را به همراه داشته باشد تا فرد،
از دیگر عملکردهای شناختی هم چون توجه کردن، شناسایی و ایجاد ارتباط و ذخیره ی آن در حافظه بهره گیرد.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.
مادر،الگویی مناسب و مثبت در راستای رشد گفتار کودک است که این ارتباط عاطفی نباید خدشه دار شود و خلل و انحرافی در آن شکل گیرد.
باید توجه داشت که رشد زبان از لحاظ جنسیتی در دختران، زودتر و بیش تر از پسران آغاز می شود؛ به خصوص در خانواده های تک فرزندی که توجه زیادی به آموزش زبان فرزند می شود.
کودکان علاقه ی زیاد به عضو شدن در گروه همسالان خود دارند و تلاش زیادی در این جهت، انجام می دهند تا بر رشد و پیشرفت گفتار خود بیفزایند؛در واقع انگیزه صحبت کردن در گروه های هم سن، افزایش می یابد و به طور دسته جمعی به تماشای تلویزیون و یا نقاشی و نوشتن می پردازند.
مشکلات گفتاری را می توان در مرز بین 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. در این سن، کودک به جای گفتار باید بتواند از علم اشاره به خوبی بهره ببرد مانند (بای بای یا بَه بَه)و در تقلید صداها مشکلی نداشته باشد مانند تقلید صدای یک حیوان، جیغ زدن و...
زمانی که سن کودک از 2 سالگی فراتر رفت، باید بتواند صداها و لغاتی را بیان کند و فقط مختص یک صدا یا لغت – آن هم تکراری – نباشد. در صحبت کردن،
خانواده ها باید به تُن صدا و گرفتگی آن توجه داشته باشند. کودکانی که در این سن، در انجام کارهای ساده، با مشکل مواجه می شوند،
جملات را به طور کامل بیان نمی کنند و فقط از کلمات محدود استفاده می نمایند و به طور کلی در فهمیدن و درک مطالب مشکل دارند،در معرض خطر قرار دارند
و به منظور پیش گیری از مشکلات گفتاری باید توجه بیش تری به آنان نمود.در چنین شرایطی است که اگر والدین متوجه مشکلات خاصی در روند
گفتاری فرزند خود بشوند حتما باید از کمک تخصصی یک گفتار درمانگر بهره برده و مشاوره لازم را داشته باشند.
چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟
1- تاخیر در شروع گفتار در کودکان 2- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری 3-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک 4-کم شنوایی یا ناشنوایی5-اشکال در درک کلام 6-اختلال در بلع 7-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم، اختلال یادگیری ،
گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد.
در یک عبارت کوتاه می توان گفت هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است.
هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود. این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد،عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است.
در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.
در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال، درمان بیمار آغاز می شود.
درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده، بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند.
قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.