وب لاگ موسسه پرورش فرزندان برتر

گفتار درمانگر می تواند به بچه ها با انواع مختلف مشکلات گفتاری و همچنین مسائل زبان مانند دیسکسیا و دیسپراکسی کمک کند.
سخنرانان حداقل حداقل یک مدرک کارشناسی ارشد دارند و باید مجوز داشته باشند.
گفتار درمانی می تواند مهارت های ارتباطی در کودکان با مسائل زبان را بهبود بخشد.

اگر فرزند شما خواندن و املایی داشته باشد، گفتار درمانی ممکن است به نظر واضح پاسخ نداشته باشد.
 بسیاری از مردم فکر می کنند که گفتار درمانگران تنها با افرادی که مشکل ایجاد صداهای مشخص (تفسیر) و یا لکنت زبان دارند، کار می کنند.
سخنرانان در معرض این مسائل گفتاری هستند. اما آنها همچنین به بچه ها با انواع دیگر مشکلات با زبان گفتاری و نوشته ای کمک می کنند، مانند نارساخوانی، اختلال نعوظ و اختلال در شنوایی.
 در حقیقت، یک متخصص گفتار، دقیقا یک پاتولوژیست گفتار زبان (SLP) نامیده می شود.
چگونه سخنرانی کار می کند
SLPs می فهمید که مشکل زبان چیست یک دانش آموز است. آنها تعیین می کنند که چه چیزی باعث آن می شود و بهترین درمان را انتخاب می کند.
 SLPs ممکن است به شما کمک کند بچه ها مهارت های خود را با همکاری در کنار یکدیگر، در گروه های کوچک یا در کلاس درس ایجاد کنند.

SLPs می تواند به شما کمک کند:
مشکلات گفتاری: صحبت کردن به روشنی و اشتباه در صداها.
مشکلات فلورسانس: مشکل با جریان گفتار، مانند لکنت زبان.
مشکلات رزونانس یا صدا: مشکل با زمین صدا، حجم و کیفیت.
مشکلات تغذیه ای خوراکی: مشکل خوردن، بلعیدن و غرق شدن.
SLPs می تواند به درمان کمک کند:

مشکلات زبان پذیرش: مشکل درک (دریافت) زبان.
مشکلات زبان بیانگر: مشکل صحبت کردن (بیان زبان).
مشکلات زبان Pragmatic: مشکل استفاده از زبان در جامعه مناسب است
 
SLPs از استراتژی هایی برای چالش های خاص هر کودک استفاده می کنند. استراتژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فعالیت های مداخله زبان: این فعالیت ها مهارت های مختلفی را بوجود می آورد، از جمله مدل سازی و بازخورد بچه ها. درمانگر ممکن است 
از تصاویر و کتاب ها یا درمان مبتنی بر بازی استفاده کند. او همچنین ممکن است از تمرینات زبان برای تمرین مهارت استفاده کند
مفصل درمان: SLP مدل هایی را برای تلفن های موبایل که کودک با آن مشکل دارد. این ممکن است شامل نشان دادن نحوه حرکت زبان برای ایجاد صداهای خاص باشد.

تغذیه و بلع درمان: SLP تمرینات کودک را برای تقویت عضلات دهان تدریس می کند. این ممکن است شامل ماساژ صورت و زبان های مختلف، تمرینات لب و فک باشد.
 او همچنین ممکن است از بافت های مختلف مواد غذایی برای تشویق آگاهی در هنگام خوردن و بلع استفاده کند.
SLP باید حداقل یک مدرک کارشناسی ارشد در زمینه آسیب شناسی گفتار زبان داشته باشد. بهتر است که یک متخصص گفتار درمانی که عضو انجمن گفتار زبان شنوایی آمریکا است (ASHA) باشد.
 این به این معنی است که درمانگر یک امتحان ملی را برای صدور گواهینامه گذراند.
الزامات مجوز به وسیله دولت متفاوت است. گاهی اوقات سخنرانی های دستیار، که دارای مدرک لیسانس یا مدرک لیسانس در زمینه آسیب شناسی گفتار و گفتار، به یک درمانگر گفتار با خدمات کمک می کند
گفتار درمانی چیست ؟
عمده ترین اختلالات گفتاری، عقب ماندگی ذهنی است که خود می تواند پایه گذار بسیاری از اختلالات دیگر باشد. در بحث مشکل جسمی باید به نقیصه های کم شنوایی و ناشنوایی،
 کم بینایی یا نابینایی اشاره کرد. در سیستم شنیداری، بیان گفتار از طریق شنیدن حاصل می شود که چنان چه اختلالی در این قسمت به وجود آید،
 تأخیر در رشد زبان و گفتار، قابل مشاهده است.
کودکانی که از سلامت فیزیکی و عاطفی برخوردارند، در تکلم، استقلال یافته تر از کودکانی اند که در خانواده های پر تنش زندگی می کنند.
 در این خانواده ها رشد حسی و حرکتی، با محدودیت پیش می رود زیرا زبان، نیاز به یک هماهنگی عصبی دارد و تأخیر در مهارت های حسی و حرکتی، رشد گفتار را کُند 
و با مشکل روبه رو می سازد. در عملکرد گفتار، نقش هوش طبیعی را نباید نادیده گرفت؛ هوش می تواند شناخت نمادها را به همراه داشته باشد تا فرد، 
از دیگر عملکردهای شناختی هم چون توجه کردن، شناسایی و ایجاد ارتباط و ذخیره ی آن در حافظه بهره گیرد.ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین 
نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.
مادر،الگویی مناسب و مثبت در راستای رشد گفتار کودک است که این ارتباط عاطفی نباید خدشه دار شود و خلل و انحرافی در آن شکل گیرد. باید توجه داشت که رشد زبان از لحاظ جنسیتی 
در دختران، زودتر و بیش تر از پسران آغاز می شود؛ به خصوص در خانواده های تک فرزندی که توجه زیادی به آموزش زبان فرزند می شود.
کودکان علاقه ی زیاد به عضو شدن در گروه همسالان خود دارند و تلاش زیادی در این جهت، انجام می دهند تا بر رشد و پیشرفت گفتار خود بیفزایند؛ 
در واقع انگیزه صحبت کردن در گروه های هم سن، افزایش می یابد و به طور دسته جمعی به تماشای تلویزیون و یا نقاشی و نوشتن می پردازند.
مشکلات گفتاری را می توان در مرز بین 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. در این سن، کودک به جای گفتار باید بتواند از علم اشاره به خوبی بهره ببرد مانند (بای بای یا بَه بَه) 
و در تقلید صداها مشکلی نداشته باشد مانند تقلید صدای یک حیوان، جیغ زدن و...
زمانی که سن کودک از 2 سالگی فراتر رفت، باید بتواند صداها و لغاتی را بیان کند و فقط مختص یک صدا یا لغت – آن هم تکراری – نباشد.
 در صحبت کردن، خانواده ها باید به تُن صدا و گرفتگی آن توجه داشته باشند. کودکانی که در این سن، در انجام کارهای ساده، با مشکل مواجه می شوند،
 جملات را به طور کامل بیان نمی کنند و فقط از کلمات محدود استفاده می نمایند و به طور کلی در فهمیدن و درک مطالب مشکل دارند،در معرض خطر قرار دارند 
و به منظور پیش گیری از مشکلات گفتاری باید توجه بیش تری به آنان نمود.در چنین شرایطی است که اگر والدین متوجه مشکلات خاصی در روند گفتاری فرزند خود بشوند 
حتما باید از کمک تخصصی یک گفتار درمانگر بهره برده و مشاوره لازم را داشته باشند.

چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟

1- تاخیر در شروع گفتار در کودکان 2- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری 3-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک 4-کم شنوایی یا ناشنوایی
 5-اشکال در درک کلام 6-اختلال در بلع 7-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم، اختلال یادگیری ،
گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد
. در یک عبارت کوتاه می توان گفت هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است. 
هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود. این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد،
 عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است.
 در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.
روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال،
 درمان بیمار آغاز می شود. درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده،
 بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند.
 قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.