چه اتفاقی می افتد در یک جلسه تمرین درمانی؟

چه اتفاقی می افتد در یک جلسه تمرین درمانی؟

هر جلسه تمرین در هر بازی بین 45 دقیقه تا یک ساعت به طول می انجامد.
در طول یک جلسه تمرین درمانی، کودک به اتاق بازی منتقل می شود و از برخی اسباب بازی هایی که مناسب سن هستند کاسته می شود.
 هنگامی که کودک اجازه پخش خودبه خود را از طریق بازی اجازه می دهد، آنها ممکن است اسباب بازی هایی را که حالت های احساسی خود را نشان می دهند انتخاب کنند 
یا چیزی را برای به اشتراک گذاشتن چالش های خود بکشند. کودکان از خانواده هایی که درگیری دارند می توانند تصویر یک خانواده شاد را به تصویر بکشند
بچه هایی که مشکالت روحی دارند ممکن است یک اسلحه را برای شلیک یک عروسک انتخاب کنند و یا سایر اعمال خشونت آمیز را با استفاده از اسباب بازی های موجود تقلید کنند.
درمانگر می بیند که کودک با اسباب بازی بازی می کند و تفسیرهایش را می نویسد.
 (در برخی از تنظیمات بالینی ممکن است یک آینه یک طرفه وجود داشته باشد که به درمانگر کمک می کند تا کودک را در بازی مشاهده کند.
این امر می تواند به ویژه هنگامی مفید باشد که کودک ناراحتی را در هنگام مشاهده نشان می دهد.) گاهی اوقات کودک ممکن است فورا یا خواسته شود که یک فعالیت خاص را انجام دهد.
 در پایان جلسه یا پس از هر چند جلسه، درمانگر ممکن است با کودک یا خانواده صحبت کند تا درک بهتری از بیان کودک داشته باشد.
بعضی اوقات ممکن است پزشک بتواند یک جلسه درمان گروهی بر اساس نیازهای کودک انجام دهد. گروه درمان می تواند شامل فرزندانی باشد که با دیگر فرزندان یک سن مشابه یا با خانواده خود بازی می کنند.
درمانگر همیشه در طول روابط درمانی از دستورالعمل های خاصی پیروی می کند:
 این دستورالعمل ها بر پذیرش فرزند به عنوان آنها تمرکز می کنند، حفظ احترام به توانایی کودک برای حل مشکلات خود و اجازه دادن به کودک به عنوان راه.
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد.

به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است

که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن

و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].

بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند. بازی به کودک اجازه می‌دهد

تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].

بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند.

در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].

] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.

] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.

 

[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994


چرا بازی می کنی؟

چرا بازی می کنی؟

اکثر تنظیمات بیمارستان و بالینی برای بزرگسالان طراحی شده است. درمانگر در سراسر مشتری قرار می گیرد، معمولا در دفتر تنظیم شده است
 و سوالاتی را مطرح می کند که مکالمه را به سمت بیان مشکلات و نیازهای مشتری مطرح می کند. این فرمت ممکن است به خوبی با کودکان کار نکند،
 که ممکن است از طریق تنظیمات ارعاب شود، و یا نمی خواهند یا نمی توانند احساسات خود را بیان کنند.

بازی درمانی کمک می کند توسط:
ایجاد یک فضای که کودک احساس راحتی می کند: یک اتاق با اسباب بازی های مختلف و کمک های بازی.
 این ممکن است شامل اسباب بازی ها (مثلا یک خانه عروسک با عروسک هایی که پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ و بچه ها، حیوانات پر از عروسک ها، عروسک ها یا اسباب بازی های دیگر)
 و همچنین هنر و صنایع دستی (کاغذ، قلم، رنگ، رنگ و لوازم التحریر دیگر) که کودک می تواند خود را بیان کند.
 کودک آزاد است که در اطراف حرکت کند، فضا را کشف کند و در هر کاری که علاقه مند است، شرکت کند.
اجازه دادن به ترجیحات و نیازهای کودک، دوره درمان را به جای ایده های پیش بینی شده متخصص از چگونگی پیشرفت درمان، دیکته می کند.
شن بازی درمانی

روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است،

برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.

روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است،

برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.


شن بازی درمانی

شفا از طریق بازی: چگونه بازی درمانی کار می کند؟
بازی درمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مسائل عاطفی خود را بررسی کنند و بهتر عمل کنند
به عنوان بزرگسالان، زمانی که ما مسائل عاطفی و یا مشکلات روانی را تجربه می کنیم، اغلب می توانیم تشخیص دهیم که چیزی غیر از نوع است؛
 گاهی اوقات می توانیم احساساتمان را با دیگران به اشتراک بگذاریم. اما با کودکان - به ویژه کسانی که خیلی جوان هستند - ممکن است ممکن نباشد
بعضی از کودکان ممکن است قادر به بیان خود را به صورت شفاهی، برخی ممکن است خجالتی باشند، و برخی دیگر ممکن است با به اشتراک گذاری مشکلات خود را بسیار راحت نیست.
 پس از آن موثرتر از استفاده از بازی، رسانه ای است که به طور طبیعی به کودک می رسد، برای بررسی مسائل آن، موثرتر است.
 بازی درمانی نوعی از روان درمانی است که از بازی برای کمک به کودکان برای مقابله با مشکلات عاطفی و سلامت روان استفاده می کند.
 با استفاده از بازی به عنوان رسانه، کودکان قادر به کشف احساسات خود و به اشتراک گذاری آنها با درمانگر یا والدین می باشند.
"حتی به عنوان بزرگسالان، ما گاهی اوقات مشکل در صحبت کردن در مورد چگونگی احساس ما را دشوار است. و کودکان ممکن است مشکل تر این را بیان کنند.
 بازی یک روش بسیار طبیعی است که در آن یک کودک به جهان تحقیق می کند و راه حل هایی برای مشکلات روزمره پیدا می کند. فقط بازی می تواند برای کودک نیز مفید باشد.
با "پخش کردن" تجربیات زندگی و بررسی احساسات از طریق بازی، کودکان می توانند فاصله ای امن از مسائل خود ایجاد کنند تا بتوانند آنها را درک کنند 
و با آنها درمورد احساساتشان قضاوت کنند یا مجبور به تغییر شونددر بازی درمانی تاکید بر روی کودک و آنچه برای آنها مناسب است
درمان با کودک هدایت می شود، به کودک اجازه می دهد که خود را کنترل کند تا زندگی خود را کنترل کند و هر چه باعث ایجاد ناراحتی به آنها می شود،
 با سرعت خود و از طریق وسیله ای که راحت، طبیعی و آشنا باشد، می گوید: لوسی بون، مدیر اجرایی ، انجمن ملی بازی درمان هند
بازی کمک می کند تا درمانگر درک نیازهای کودک را از طریق روش غیر هدایت کند. درمانی نیز ممکن است علاوه بر اشکال دیگر ارزیابی روانشناختی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
 گاهی اوقات ممکن است درمانگر همچنین هنر را همراه با بازی برای تشخیص احساسات کودک استفاده کند. بازی درمانی می تواند برای کمک به کودکان 3 سال و بالاتر استفاده شود.
شن بازی درمانی

روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است،

برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.

روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است،

برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.


بازی درمانی درکودکان

مرکز 4PlayTherapy یک تمرین بازی درمانی خصوصی است که در بخش پارک دریایی بروکلین نیویورک واقع شده است.
 این اداره تحت رهبری کارگردان دیوید شاتزکامر، LMHC، RPT-S مرکز درمان کودکان 3 تا 11 ساله و خانواده های آنها را فراهم می کند.
. در مرکز 4PlayTherapy، ما کودکان بازی درمانی را برای طیف گسترده ای از مسائل از جمله اضطراب، ADHD، مشکلات رفتاری، افسردگی، اختلاف خانوادگی و غیره ارائه می کنیم.
 ما با خانواده ها برای تقویت روابط میان فرزندان و والدین و خواهران و برادران خود کار می کنیم، با ابزارهایی برای کمک به بچه های خود در خانه بهتر است.
David Schatzkamer، LMHC، RPT-S مدیر مرکز بازی درمانی است. دیوید مشاور مشاوره سلامت روان شناسی و سرپرست بالینی است 
که دارای دانش متخصص در ارائه بازی درمانی و مشاوره به کودکان در تمام سنین و همچنین اعضای خانواده خود است.
 دیوید کار خود را برای تسلط بر تکنیک های بازی درمانی و مراقبت از کودکان و خانواده هایشان اختصاص داده است.
دیوید در دانشگاه پلی تگزاس، جایی که او در برنامه نظارت بر بازی درمانی شدید، در "بازی درمانی" آموزش غیرمعمول دریافت کرد.
 این تمرین مستمر تضمین می کند که مهارت های بازی درمانی او باقی می ماند و همواره در بالای آخرین پیشرفت ها و روند تکنیک های بازی درمانی قرار دارد.
دیوید علاوه بر اجرای درمان Center4Play، دو گروه نظارتی درمانی را نیز فراهم می کند که روزانه آنها را ملاقات می کند.
 کار دیوید و همچنین آموزش او در مرکز خانوادگی و درمان در پنسیلوانیا، به او کمک کرده است
 تا تغییرات را در زندگی کودکان بی شماری در حال مبارزه با طیف وسیعی از مسائل، از جمله ADHD، ODD، اختلال رفتار، سوء استفاده، تروما، افسردگی و مسائل خانوادگی
Schatzkamer در هنگام کار در مرکز مطالعات کودک NYU، در ADHD تخصص داشت و در حالی که در دانشگاه کلمبیا کار می کرد، به کودکانی که پس از 9/11 تروما مبتلا بودند، مشاوره داد.
قبل از اینکه دیوید مدیر مرکز درمان 4 شد، او به عنوان مدیر خدمات بالینی در بروکلی نیویورک غیر انتفاعی خدمت کرد. علاوه بر عمل شخصی که او در حال حاضر در Center4PlayTherapy اجرا می کند،
 او به عنوان نقش مدیر در هیئت مدیره انجمن درمان بازی ایالت نیویورک خدمت می کند.
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد.

به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند

بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن

و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].

بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند.

بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].

بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند. در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود

تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].

] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.

] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.

 

[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994

 


درمان بابازی

Clarion Review: **** روانشناسی تحلیلی کارل گوستاو یونگ، ایده های اریک نویمان و روانشناسی توسعه مدرن، دستورالعمل های عالی در جستجوی اهمیت نقاشی کودکان را ارائه می دهد
. کودکان در واقع دوره اساطیری اجداد ما زندگی می کنند.
 درست همانطور که فرایند رشد آگاهان اجداد ما در داستانهای اساطیری، آیین ها، افسانه ها و هنر ابتدایی منعکس شده است، روند آگاهی کودک در طرح های خود نشان داده شده است.
شباهت بین محصولات از دوره های مختلف تاریخ هنر و نقاشی هایی است که کودکان در سنین مختلف می گیرند.
 در تصویر "Draw me a" نقاشی های کودکان که از ابتدایی ترین نقاشی های آنها به نقاشی های نوجوانان توصیف شده و تحلیل شده است.
 و، هنگام انجام این کار، نویسنده بارها و بارها پیوندهای به بازیهای کودکان را ایجاد می کند. او همچنین نمونه های قابل توجهی از درمان او ارائه می دهد
درک فرآیند و معنای توسعه نقاشی در کودکان با سن یک و نیم تا شش ساله.
این روش جدید رعایت نقاشی ها - با کنجکاوی، شور و شوق و هیجان از تجربه لحظه ای و پذیرش - کودک اعتبار عاشق شدن و درک آن را می دهد و تمایل خود را برای ایجاد، بیان و ارتباطات افزایش می دهد.
در زبان مناسب برای همه، این کتاب خواننده را به راز فرمان ثابت رشد نقاشی کودکان، از تمام مراحل و معانی آن می دهد.
 درک مراحل موتور و رشد عاطفی نقاشی های کودکان، و نادیده گرفتن برخورد، و همچنین ارتباط بین آنهاعلاقه جدیدی به رصد نقاشی های فرزند شما ایجاد می کند 
و همچنین ابزارهایی برای درک دنیای عاطفی خود را فراهم می کنداین یک ابزار مهم برای هر والدینی است که می خواهد یک کودک را بسازد که بتواند به طور آشکار و با اطمینان با جهان ارتباط برقرار کند
. حتی اگر این یک فرایند "کودکانه" محسوب می شود، این مشاهدات منحصر به فرد نیز در درک دنیای عاطفی بالغ، به عنوان آن را در نقاشی بالغ نشان می دهد،
 و حتی گاهی اوقات، پنجره ای را برای تجربه نقاشی از نقاشی باز می کند به طور کلی
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد.

به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است

که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن

و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].

بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند.

بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].

بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند.

در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].

] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.

] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.

 

[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994

 


بازی درمانی چیست

کودکان می توانند با استفاده از کلمات خود احساسات خود را بیان کنند بسیار دشوار است. دادن فرزندان به یک خروجی برای بیان خود در توسعه آنها ضروری است.
 با استفاده از تکنیک های هنر و بازی درمانی، من به طور استراتژیک مبارزات فرزند خود را، و همچنین عزت نفس، توسعه احساسی و اجتماعی خود را کشف.
سپس به آنها روش های مدیریت استرس، آموزش تحمل سرخوردگی و بیان مناسب خود را آموزش خواهم داد.
 من نیز بسیار مفید است که شامل پدر و مادر در این روند برای کمک به کودکان در تمرین این مهارت ها در خارج از دفتر درمان.
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد.

به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است

که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن

و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].

بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند.

بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].

بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند.

در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].

] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.

] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.

 

[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994

 


بازی درمانی

بازی زبان طبیعی کودکان در تمام سنین است و یک پنجره برای روح خود فراهم می کند مانند هیچ کس دیگری.
 قدرت بازی اجازه می دهد تا درمانگر بازی برای دیدار با کودک یا نوجوان خود در منطقه راحتی خود و در سطح خود.
بازی درمانی به سادگی استفاده از عروسک ها یا مداد رنگی نیست، بلکه یک رویکرد هنری، بازی سینی سینی، موسیقی، رس، خیاطی، درام، رقص و نوشتن خلاق در روند درمان است.
با انجام این کار، حداکثر مزایای درمان ممکن است توسط کسانی که ممکن است با درمان بحث سنتی موفق نباشد
بازی درمانی به کودکان و نوجوانان کمک می کند

خودمراقبتی، خودآگاهی، خودکفایی و خود کارآمد بودن است

در حالی که منجر به پیشرفت مثبت و بهبودی در زندگی آنها می شود.
"برای بازی کردن، طبیعی ترین فرایند خودآزاری در دوران کودکی است." اریک اریکسون

"به منظور فکر کردن به چیزها، کودکان باید هرچیزی را بازی کنند" Jean Piaget

"بازی کار فرزند است.بازی بزرگسالان گام به گام به سوی واقعیت دیگری؛ کودک بازی به مرحله جدیدی از تسلط پیش می رود.
بازی بالاترین بیان توسعه انسانی در دوران کودکی است، زیرا تنها بیان آزادی بیان آنچه در روح فرزند است، است. فریدریش فریبل (بنیانگذار مفهوم مهد کودک)
شما می توانید در یک ساعت از بازی بیشتر در مورد یک فرد بیشتر از یک سال از گفتگو پیدا کنید. "افلاطون
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد.

به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند

بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن

و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است.

بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند.

بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].

بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند.

در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].

] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.

] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.

 

[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994

 


چه کسانی آسیب شناسی زبان گفتاری هستند و چه کاری انجام می دهند؟

چه کسانی آسیب شناسی زبان گفتاری هستند و چه کاری انجام می دهند؟
پاتولوژیست های زبان گفتار، همچنین SLP ها نامیده می شوند، متخصصان ارتباطات هستند.

SLPs با افراد مختلف در تمام سنین، از نوزادان تا بزرگسالان کار می کنند. SLPs درمان انواع مختلف ارتباطات و بلع مشکلات. اینها عبارتند از:
سخنرانی برای تلفن های موبایل-چگونه ما برای تلفن های موبایل صحبت می کنیم و برای تلفن های موبایل با هم حرف می زنیم.
 کلمات دیگر برای این مشکلات عبارتند از تفسیر یا اختلالات واج شناختی، apraxia از گفتار، یا disartria.
زبان: چگونه ما می فهمیم آنچه که می شنویم یا خواندن و چگونه از کلمات استفاده می کنیم، به دیگران چه می گوییم. در بزرگسالان این مشکل ممکن است به نام آهازی باشد.

سوادآموزی - چقدر خوب و خواندنی هستیم افراد مبتلا به اختلالات گفتاری و زبان ممکن است در خواندن، املا و نوشتن مشکل داشته باشند.
ارتباطات اجتماعی - چقدر ما قوانین را دنبال می کنیم، مانند چرخش، نحوه صحبت کردن با افراد مختلف و یا چگونگی ارتباط نزدیک با کسی در هنگام صحبت کردن. این نیز pragmatics نامیده می شود.

صدای صدای صدای ما. ما ممکن است صدای خشن، صداهای ما را به راحتی از دست بدهیم، با صدای بلند و یا از طریق بینی صحبت کنیم، یا نتوانیم صداها را بسازیم.
Fluency - همچنین لکنت زبان نامیده می شود، این است که چگونه سخنرانی جریان دارد. کسی که لجن می تواند برای تلفن های موبایل تکرار کند،
 مانند t-t-t-table، از "um" یا "uh" استفاده می کند یا هنگام صحبت کردن خیلی متوقف می شود. بسیاری از بچه های کوچک زمانی از خواب بیدار می شوند که بیشتر آنها را تحریک می کنند.
ارتباطات شناختی - چگونه ذهن ما کار می کند. مشکلات ممکن است شامل حافظه، توجه، حل مسئله، سازمان، و دیگر مهارت های تفکر باشد
تغذیه و بلع-چقدر ما خوردیم، جویدن و فروختن غذا و مایع. اختلال بلعیده شدن ممکن است سبب تغذیه نامناسب، کاهش وزن و سایر مشکلات سلامتی شود. این نیز به نام دیسفاژی نامیده می شود.
کجا می توانم پاتولوژیست زبان گفتاری را پیدا کنم؟
  • دانشکده ها و دانشگاه ها
  • اقدامات خصوصی
  • دفاتر پزشکان
  • بیمارستان ها
  • مدارس
  • مراکز توانبخشی، امکانات درمانی بلند مدت و مسکونی

گفتار درمانی چیست ؟

عمده ترین اختلالات گفتاری، عقب ماندگی ذهنی است که خود می تواند پایه گذار بسیاری از اختلالات دیگر باشد.

در بحث مشکل جسمی باید به نقیصه های کم شنوایی و ناشنوایی، کم بینایی یا نابینایی اشاره کرد. در سیستم شنیداری، بیان گفتار از طریق شنیدن حاصل می شود

که چنان چه اختلالی در این قسمت به وجود آید، تأخیر در رشد زبان و گفتار، قابل مشاهده است.
کودکانی که از سلامت فیزیکی و عاطفی برخوردارند، در تکلم، استقلال یافته تر از کودکانی اند که در خانواده های پر تنش زندگی می کنند.

در این خانواده ها رشد حسی و حرکتی، با محدودیت پیش می رود زیرا زبان، نیاز به یک هماهنگی عصبی دارد و تأخیر در مهارت های حسی و حرکتی،

رشد گفتار را کُند و با مشکل روبه رو می سازد. در عملکرد گفتار، نقش هوش طبیعی را نباید نادیده گرفت؛ هوش می تواند شناخت نمادها را به همراه داشته باشد تا فرد،

از دیگر عملکردهای شناختی هم چون توجه کردن، شناسایی و ایجاد ارتباط و ذخیره ی آن در حافظه بهره گیرد.

ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.

مادر،الگویی مناسب و مثبت در راستای رشد گفتار کودک است که این ارتباط عاطفی نباید خدشه دار شود و خلل و انحرافی در آن شکل گیرد.

باید توجه داشت که رشد زبان از لحاظ جنسیتی در دختران، زودتر و بیش تر از پسران آغاز می شود؛ به خصوص در خانواده های تک فرزندی که توجه زیادی به آموزش زبان فرزند می شود.
کودکان علاقه ی زیاد به عضو شدن در گروه همسالان خود دارند و تلاش زیادی در این جهت، انجام می دهند تا بر رشد و پیشرفت گفتار خود بیفزایند؛

در واقع انگیزه صحبت کردن در گروه های هم سن، افزایش می یابد و به طور دسته جمعی به تماشای تلویزیون و یا نقاشی و نوشتن می پردازند.
مشکلات گفتاری را می توان در مرز بین 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. در این سن، کودک به جای گفتار باید بتواند از علم اشاره به خوبی بهره ببرد مانند (بای بای یا بَه بَه)

و در تقلید صداها مشکلی نداشته باشد مانند تقلید صدای یک حیوان، جیغ زدن و...

زمانی که سن کودک از 2 سالگی فراتر رفت، باید بتواند صداها و لغاتی را بیان کند و فقط مختص یک صدا یا لغت – آن هم تکراری – نباشد. در صحبت کردن،

خانواده ها باید به تُن صدا و گرفتگی آن توجه داشته باشند. کودکانی که در این سن، در انجام کارهای ساده، با مشکل مواجه می شوند،

جملات را به طور کامل بیان نمی کنند و فقط از کلمات محدود استفاده می نمایند و به طور کلی در فهمیدن و درک مطالب مشکل دارند،

در معرض خطر قرار دارند و به منظور پیش گیری از مشکلات گفتاری باید توجه بیش تری به آنان نمود.

در چنین شرایطی است که اگر والدین متوجه مشکلات خاصی در روند گفتاری فرزند خود بشوند حتما باید از کمک تخصصی یک گفتار درمانگر بهره برده و مشاوره لازم را داشته باشند.


چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟


1- تاخیر در شروع گفتار در کودکان 2- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری 3-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک 4-کم شنوایی یا ناشنوایی 5-اشکال در درک کلام

6-اختلال در بلع 7-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم،

اختلال یادگیری ،گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد.

در یک عبارت کوتاه می توان گفت هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است.

هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود. این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد،

عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است.

در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.

روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.

در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال، درمان بیمار آغاز می شود.

درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده، بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند.

قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.

 


مزایای استفاده از گفتار درمانی

مزایای استفاده از گفتار درمانی
گفتار درمانی می تواند به بچه ها کمک کند تا به روشنی صحبت کنند. این به آنها کمک می کند تا بیشتر در مورد صحبت کردن با دیگران احساس اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند.
 کودکان دارای مسائل زبان می توانند از گفتار درمانی اجتماعی، احساسی و علمی بهره مند شوند.
برای بچه های با مسائل خواندن مانند اختلال نعوظ، گفتار درمانی می تواند به آنها کمک کند صداهای خاصی را در کلمات بشنوند: صدای خفاش را به صداهای ب، یک، و تی تقسیم می کند.
 این می تواند مهارت های درک مطلب را بهبود بخشد و بچه ها را به خواندن تشویق کند.
سخنرانی درمان بسیار مفید است زمانی که بچه ها در اوایل زندگی شروع می شوند.
 در یک مطالعه 70 درصد از بچه های پیش دبستانی با مسائل زبان که از طریق گفتار درمانی سخنرانی می کردند، بهبود مهارت های زبان را نشان می داد.
نتایجی که می توانید از گفتار درمان انتظار داشته باشید
کار کودک شما با یک متخصص گفتار ممکن است چند ماه یا حتی چند سال طول بکشد. این بستگی به نیازهای کودک شما دارد. شما احتمالا بهبود در مسائل فرزند خود را خواهید دید.
 با این حال، به یاد داشته باشید که این درمان نمی تواند کودک شما را درمان کند. مسئله اساسی یا زبان در آنجا هنوز وجود خواهد داشت.
درمانگر باید به شما و استراتژی های فرزندتان کمک کند تا موانع را به طور موثر مقابله کند. او به احتمال زیاد فعالیت هایی را برای تمرین در خانه برای تقویت مهارت هایی که فرزند شما در حال یادگیری است، به شما می دهد.
 بچه ها که بیشترین پیشرفت را دارند، تمایل دارند کسانی باشند که در درمان خود دخالت دارند.
مهم است که متخصص گفتار و فرزند شما یک بازی خوب است. گفتار درمانگر باید تجربه ای با بچه ها با موضوع خاص کودک داشته باشد.
 گفتار درمانی فقط یک راه برای کمک به کودک با یادگیری مسائل مربوط به زبان و گفتار است. برای ایده های بیشتر، دیگر خدمات ویژه را در نظر بگیرید.
گیرنده های کلیدی
  • گفتار درمانی یک تصحیح سریع نیست. کار چندین ماه یا حتی سالها طول می کشد.
  • مفید است اگر گفتار درمانگر تجربه کار با بچه ها با مشکل فرزند شما است.
  • مشارکت شما مثل تمرینات تمرینی در خانه می تواند کارآیی گفتاری را موثرتر کند.

گفتار درمانی چیست ؟

عمده ترین اختلالات گفتاری، عقب ماندگی ذهنی است که خود می تواند پایه گذار بسیاری از اختلالات دیگر باشد. در بحث مشکل جسمی باید به نقیصه های کم شنوایی و ناشنوایی،

کم بینایی یا نابینایی اشاره کرد. در سیستم شنیداری، بیان گفتار از طریق شنیدن حاصل می شود که چنان چه اختلالی در این قسمت به وجود آید، تأخیر در رشد زبان و گفتار، قابل مشاهده است.
کودکانی که از سلامت فیزیکی و عاطفی برخوردارند، در تکلم، استقلال یافته تر از کودکانی اند که در خانواده های پر تنش زندگی می کنند.

در این خانواده ها رشد حسی و حرکتی، با محدودیت پیش می رود زیرا زبان، نیاز به یک هماهنگی عصبی دارد و تأخیر در مهارت های حسی و حرکتی، رشد گفتار را کُند و با مشکل روبه رو می سازد.

در عملکرد گفتار، نقش هوش طبیعی را نباید نادیده گرفت؛ هوش می تواند شناخت نمادها را به همراه داشته باشد تا فرد، از دیگر عملکردهای شناختی هم چون توجه کردن،

شناسایی و ایجاد ارتباط و ذخیره ی آن در حافظه بهره گیرد.ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.

مادر،الگویی مناسب و مثبت در راستای رشد گفتار کودک است که این ارتباط عاطفی نباید خدشه دار شود و خلل و انحرافی در آن شکل گیرد.

باید توجه داشت که رشد زبان از لحاظ جنسیتی در دختران، زودتر و بیش تر از پسران آغاز می شود؛ به خصوص در خانواده های تک فرزندی که توجه زیادی به آموزش زبان فرزند می شود.
کودکان علاقه ی زیاد به عضو شدن در گروه همسالان خود دارند و تلاش زیادی در این جهت، انجام می دهند تا بر رشد و پیشرفت گفتار خود بیفزایند؛

در واقع انگیزه صحبت کردن در گروه های هم سن، افزایش می یابد و به طور دسته جمعی به تماشای تلویزیون و یا نقاشی و نوشتن می پردازند.
مشکلات گفتاری را می توان در مرز بین 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. در این سن، کودک به جای گفتار باید بتواند از علم اشاره به خوبی بهره ببرد مانند (بای بای یا بَه بَه)

و در تقلید صداها مشکلی نداشته باشد مانند تقلید صدای یک حیوان، جیغ زدن و...

زمانی که سن کودک از 2 سالگی فراتر رفت، باید بتواند صداها و لغاتی را بیان کند و فقط مختص یک صدا یا لغت – آن هم تکراری – نباشد.

در صحبت کردن، خانواده ها باید به تُن صدا و گرفتگی آن توجه داشته باشند. کودکانی که در این سن، در انجام کارهای ساده، با مشکل مواجه می شوند، جملات را به طور کامل بیان نمی کنند

و فقط از کلمات محدود استفاده می نمایند و به طور کلی در فهمیدن و درک مطالب مشکل دارند،در معرض خطر قرار دارند و به منظور پیش گیری از مشکلات گفتاری باید توجه بیش تری به آنان نمود.

در چنین شرایطی است که اگر والدین متوجه مشکلات خاصی در روند گفتاری فرزند خود بشوند حتما باید از کمک تخصصی یک گفتار درمانگر بهره برده و مشاوره لازم را داشته باشند.


چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟


1- تاخیر در شروع گفتار در کودکان 2- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری 3-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک 4-کم شنوایی یا ناشنوایی 5-اشکال در درک کلام 6-اختلال در بلع

7-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم، اختلال یادگیری ،گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد

طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد. در یک عبارت کوتاه می توان گفت

هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است.

هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود.

این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد، عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است.

در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.

روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.

در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال، درمان بیمار آغاز می شود. درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده،

بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند. قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی

مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.

 


گفتار درمانی

گفتار درمانگر می تواند به بچه ها با انواع مختلف مشکلات گفتاری و همچنین مسائل زبان مانند دیسکسیا و دیسپراکسی کمک کند.
سخنرانان حداقل حداقل یک مدرک کارشناسی ارشد دارند و باید مجوز داشته باشند.
گفتار درمانی می تواند مهارت های ارتباطی در کودکان با مسائل زبان را بهبود بخشد.
اگر فرزند شما خواندن و املایی داشته باشد، گفتار درمانی ممکن است به نظر واضح پاسخ نداشته باشد.
 بسیاری از مردم فکر می کنند که گفتار درمانگران تنها با افرادی که مشکل ایجاد صداهای مشخص (تفسیر) و یا لکنت زبان دارند، کار می کنند.
سخنرانان در معرض این مسائل گفتاری هستند. اما آنها همچنین به بچه ها با انواع دیگر مشکلات با زبان گفتاری و نوشته ای کمک می کنند، مانند نارساخوانی، اختلال نعوظ و اختلال در شنوایی.
 در حقیقت، یک متخصص گفتار، دقیقا یک پاتولوژیست گفتار زبان (SLP) نامیده می شود.
چگونه سخنرانی کار می کند
SLPs می فهمید که مشکل زبان چیست یک دانش آموز است. آنها تعیین می کنند که چه چیزی باعث آن می شود و بهترین درمان را انتخاب می کند.
 SLPs ممکن است به شما کمک کند بچه ها مهارت های خود را با همکاری در کنار یکدیگر، در گروه های کوچک یا در کلاس درس ایجاد کنند.

SLPs می تواند به شما کمک کند:
  • مشکلات گفتاری: صحبت کردن به روشنی و اشتباه در صداها.
  • مشکلات فلورسانس: مشکل با جریان گفتار، مانند لکنت زبان.
  • مشکلات رزونانس یا صدا: مشکل با زمین صدا، حجم و کیفیت.
  • مشکلات تغذیه ای خوراکی: مشکل خوردن، بلعیدن و غرق شدن.
SLPs می تواند به درمان کمک کند:
  • مشکلات زبان پذیرش: مشکل درک (دریافت) زبان.
  • مشکلات زبان بیانگر: مشکل صحبت کردن (بیان زبان).
  • مشکلات زبان Pragmatic: مشکل استفاده از زبان در جامعه مناسب است

 

SLPs از استراتژی هایی برای چالش های خاص هر کودک استفاده می کنند. استراتژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فعالیت های مداخله زبان: این فعالیت ها مهارت های مختلفی را بوجود می آورد، از جمله مدل سازی و بازخورد بچه ها. درمانگر ممکن است
از تصاویر و کتاب ها یا درمان مبتنی بر بازی استفاده کند. او همچنین ممکن است از تمرینات زبان برای تمرین مهارت استفاده کند
مفصل درمان: SLP مدل هایی را برای تلفن های موبایل که کودک با آن مشکل دارد. این ممکن است شامل نشان دادن نحوه حرکت زبان برای ایجاد صداهای خاص باشد.
تغذیه و بلع درمان: SLP تمرینات کودک را برای تقویت عضلات دهان تدریس می کند. این ممکن است شامل ماساژ صورت و زبان های مختلف، تمرینات لب و فک باشد.
 او همچنین ممکن است از بافت های مختلف مواد غذایی برای تشویق آگاهی در هنگام خوردن و بلع استفاده کند.
SLP باید حداقل یک مدرک کارشناسی ارشد در زمینه آسیب شناسی گفتار زبان داشته باشد. بهتر است که یک متخصص گفتار درمانی که عضو انجمن گفتار زبان شنوایی آمریکا است (ASHA) باشد.
 این به این معنی است که درمانگر یک امتحان ملی را برای صدور گواهینامه گذراند.
الزامات مجوز به وسیله دولت متفاوت است. گاهی اوقات سخنرانی های دستیار، که دارای مدرک لیسانس یا مدرک لیسانس در زمینه آسیب شناسی گفتار و گفتار، به یک درمانگر گفتار با خدمات کمک می کند

گفتار درمانی چیست ؟

عمده ترین اختلالات گفتاری، عقب ماندگی ذهنی است که خود می تواند پایه گذار بسیاری از اختلالات دیگر باشد. در بحث مشکل جسمی باید به نقیصه های کم شنوایی و ناشنوایی،

کم بینایی یا نابینایی اشاره کرد. در سیستم شنیداری، بیان گفتار از طریق شنیدن حاصل می شود که چنان چه اختلالی در این قسمت به وجود آید،

تأخیر در رشد زبان و گفتار، قابل مشاهده است.
کودکانی که از سلامت فیزیکی و عاطفی برخوردارند، در تکلم، استقلال یافته تر از کودکانی اند که در خانواده های پر تنش زندگی می کنند.

در این خانواده ها رشد حسی و حرکتی، با محدودیت پیش می رود زیرا زبان، نیاز به یک هماهنگی عصبی دارد و تأخیر در مهارت های حسی و حرکتی، رشد گفتار را کُند

و با مشکل روبه رو می سازد. در عملکرد گفتار، نقش هوش طبیعی را نباید نادیده گرفت؛ هوش می تواند شناخت نمادها را به همراه داشته باشد تا فرد،

از دیگر عملکردهای شناختی هم چون توجه کردن، شناسایی و ایجاد ارتباط و ذخیره ی آن در حافظه بهره گیرد.ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین

نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.

مادر،الگویی مناسب و مثبت در راستای رشد گفتار کودک است که این ارتباط عاطفی نباید خدشه دار شود و خلل و انحرافی در آن شکل گیرد. باید توجه داشت که رشد زبان از لحاظ جنسیتی

در دختران، زودتر و بیش تر از پسران آغاز می شود؛ به خصوص در خانواده های تک فرزندی که توجه زیادی به آموزش زبان فرزند می شود.
کودکان علاقه ی زیاد به عضو شدن در گروه همسالان خود دارند و تلاش زیادی در این جهت، انجام می دهند تا بر رشد و پیشرفت گفتار خود بیفزایند؛

در واقع انگیزه صحبت کردن در گروه های هم سن، افزایش می یابد و به طور دسته جمعی به تماشای تلویزیون و یا نقاشی و نوشتن می پردازند.
مشکلات گفتاری را می توان در مرز بین 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. در این سن، کودک به جای گفتار باید بتواند از علم اشاره به خوبی بهره ببرد مانند (بای بای یا بَه بَه)

و در تقلید صداها مشکلی نداشته باشد مانند تقلید صدای یک حیوان، جیغ زدن و...

زمانی که سن کودک از 2 سالگی فراتر رفت، باید بتواند صداها و لغاتی را بیان کند و فقط مختص یک صدا یا لغت – آن هم تکراری – نباشد.

در صحبت کردن، خانواده ها باید به تُن صدا و گرفتگی آن توجه داشته باشند. کودکانی که در این سن، در انجام کارهای ساده، با مشکل مواجه می شوند،

جملات را به طور کامل بیان نمی کنند و فقط از کلمات محدود استفاده می نمایند و به طور کلی در فهمیدن و درک مطالب مشکل دارند،در معرض خطر قرار دارند

و به منظور پیش گیری از مشکلات گفتاری باید توجه بیش تری به آنان نمود.در چنین شرایطی است که اگر والدین متوجه مشکلات خاصی در روند گفتاری فرزند خود بشوند

حتما باید از کمک تخصصی یک گفتار درمانگر بهره برده و مشاوره لازم را داشته باشند.


چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟


1- تاخیر در شروع گفتار در کودکان 2- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری 3-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک 4-کم شنوایی یا ناشنوایی

5-اشکال در درک کلام 6-اختلال در بلع 7-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم، اختلال یادگیری ،

گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد

. در یک عبارت کوتاه می توان گفت هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است.

هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود. این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد،

عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است.

در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.

روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال،

درمان بیمار آغاز می شود. درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده،

بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند.

قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.